تازگی ها موسیقی بس بی در و پیکر شده

می توان با هر صدایی هر نواری را شنید

هرکه صبح از عمه اش رنجید شب خواننده شد!

عمه  فردا از  برادرزاده  کاری را شنید

موسیقی جای غذای روح شد سوهان روح

بس که گوشم هر صدای ناگواری را شنید

می توان از یک جوان جای صدایی پرنشاط

ناله و نفرین و اشک و آه و زاری را شنید

می توان با نام یک سبک جدید موسیقی

حرفهای زشت و بعضا" آبداری را شنید!

با صدایی انکرالاصوات و اشعاری سخیف

ناله  دردآور  مرد  خماری  را  شنید

ریتمها را تازگیها با چه سازی می زنند؟

آدمی گویا صدای چرخ گاری را شنید!

با چنین اوضاع مخ نسل جوان گردد تیلیت!

می توان زودا صدای انفجاری را شنید!

ای جوانان تا به کی باید به نام سبک نو

وز وز بی مایه هر بی بخاری را شنید؟

شد پدیده بهر ما هر یاوه ای آمد زغرب

می توان کم کم صدای زخم کاری را شنید

صبحدم «دانش» ز عرفان و هنر سر مست بود

خوش به حالش «عطر مهر» افتخاری را شنید.

مهدی دانش

توی قصابی گوشت عمرا گرونه
شنیدی که بگن اصلا گرونه؟
خریدم گوشت با یارانه، اما
می‌خوام سرخش کنم روغن گرونه
***

برای روغن خیلی قلیلی
سر سفره دلم قیلی و ویلی
برای سرخ کردن نیست روغن
برای سرخ کردن هست سیلی
***

گران شد پیش از اینها نرخ بنزین
گران شد پیش از اینها گاز مایع
گرانی هم کلاسی داشت اما
گران شد روغن مایع، چه ضایع
***

اگه ظرف غذامون غیر چربه
اگه خورده دوباره سفره ضربه
نخوابون شرق تو گوشم عزیزم
تمام مشکلا تقصیر غربه
***

تمام مشکلا از غربه بازم
تدارک دیده دشمن حربه بازم
شگفت‌انگیزه که روغن گرون شد
ولی بعضی زبونا چربه بازم
***

خدایا شکر مجنون زن ندارد
و لیلی شوهری چون من ندارد
خدایا شکر این آشی که پختند
به رویش یک وجب روغن ندارد

مهدی استاد احمد

ملّت ما دشمن غدّار می‌خواهد چکار؟

دوستان هستند، استکبار می‌خواهد چکار؟

با نبوغ خود، جهانی را مدیریت کنیم

بودجه و برنامه و آمار می‌خواهد چکار؟

وضع ما از کلّ موجودات عالم بهتر است

این حقیقت، سنجش افکار می‌خواهد چکار؟

«آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست»

قحط انسان است، آدمخوار می‌خواهد چکار؟

چاپلوسی و تملّق هر که داند، روزگار

روزی‌اش را می‌رساند، کار می‌خواهد چکار؟

عشق هم مثل تو بی برنامه وارد می‌شود

عاشقی کردن، ادا اطوار می‌خواهد چکار؟

با سر زلف تو می‌باید که اعدامش کنند

این دل یاغی، طناب دار می‌خواهد چکار؟

«تا توانی دل به دست آور» اگرچه گفته‌اند

آدم عاقل، دل بسیار می‌خواهد چکار؟

خادمان واقعی! خدمت به ما کمتر کنید

گربهء ما بیست خدمتگار می‌خواهد چکار؟!

ابن محمود

مشدي حسن، مرد سياسي شدي

اهل اصول ديپلماسي شدي

سيورساتت شده بحث و تفسير

نقل و نباتت شده بحث و تفسير

با تقي و امير و سام و خسرو

تو تاكسي و تو ايستگاه مترو

تو هركجا آدم زنده‌اي هست

يا محفل كسل‌كننده‌اي هست

بد به حفاظت و حراست مي‌گي

لم مي‌دي و نقل سياست مي‌گي

سياست خارجه و داخله

حكومت مدينه فاضله

نظم نوين و چالش رواندا

مخالفان دولت اوگاندا

روابط جديد مصر و سودان

كناره‌گيري اميرعمان

نرفته‌اي هنوز تا ورامين

كنايه مي‌زني به چين و ماچين

با چشم بسته، تير درمي‌كني

توهر چي اظهارنظر مي‌كني

از مد و سايز كفش آلن‌دلون

تا به گشادي شكاف ازن

هرچي كه چشمت ديد و خواست،‌مي‌شي

يه روز «چپ»، يه روز «راست» مي‌شي

يه روز فكر جنگ با جهاني

يه روز اهل بحث و گفتماني

عينهو رنگ چشم آبجي اقدس

حزب و گروه تو نشد مشخص!

***

نوكر مشتي‌هاي لوطي‌صفت

مخلص آدمهاي بامعرفت

جون به فداي مردم صميمي

معرفت عتيقه و قديمي

قديمترها قاتله هم‌صفت داشت

دزد سرگردنه معرفت داشت

دزده، زنها رو وارسي نمي‌كرد

نگاه به ناموس كسي نمي‌كرد

راحتي مردم اهميت داشت

آدم تو شهر و كوچه امنيت داشت

نبود واسه نيل به اين مقاصد

اداره اماكن و مفاسد

نه عامل تجاوز و مباشر

نه بوق بوق و چشمك و فلاشر

نه پارتی نه دختر فراري

نه دادگاه و عقد اضطراري

نه ارتباط «ميم – شين» و اصغر

نه امر معروف و نه نهي منكر

تو شهري كه خلاف، شصت فرمه

قدم‌زدن، خودش يه جور جرمه

شاكي بشي، مي‌ري معطل مي‌شي

متهم رديف اول مي‌شي

خلاصه قصه اون قدر درامه

كه «ايدز» پيش دردمون زكامه!

****

قربون گرمابه و عشق و حالش

قربون دلاكه و مشت و مالش

اوستا بيا، اخم و اداتو عشقه

كيسه و ليف و سنگ ‌پاتو عشقه

اوستاي دلاكي و مردكاري

يه چيز مي‌گم، مي‌خوام كه «نه» نياري

كيسه به دست و پاي عالم بكش

يه‌ريزه سفت و سخت و محكم بكش

كيسه بكش تموم سينه‌ها رو

ببر با كيسه، بغض‌و كينه‌ها رو

مرزا نشون خوف و ترس و لرزه

كيسه بكش روهرچي خط و مرزه

چرا سياهه رنگ بي‌گناها؟

يه كاري كن سفيد بشن سياها

حرمت ناخدا پرستا بره

پينه پيشوني و دستا بره

عالمو از تلخي دردا بشور

غصه رو از چهره مردا بشور

دشمني و نفرت و جنگو پاك كن

اسلحه و توپ و تفنگو پاك‌كن

از رو زمين تا آسمون هفتم

كيسه بكش رو دود آه مردم

وفا نكرده دست بي‌وفامون

يه عمره جز خطا، نرفته پامون

كيسه به دست بي‌وفامون بكش

يه خورده سنگ ‌پا به پامون بكش

كيسه بكش به حال واحوال‌مون

به صفحه نامه اعمال مون

اگر كه راست كارته، چاكريم

وگرنه اصلاً ول‌مون كن بريم

****

قصه ما، قصهُ سوز و سازه

عزيزم اين رشته سرش درازه

خوب، مث پر يا پوچ يا طاق و جفت

اين جوريام نيست كه بشه جلدي گفت

بس كه زياده شرح جزئياتش

يه ماه ميشه صرف مقدماتش

دوست اياغي واسه‌مون نمونده

دل و دماغي واسه‌مون نمونده

وگرنه نقلش كه ملالي نبود

بابت «چيز» شم خيالي نبود

شكرخدا، خرجي نداره گفتن

چي بهتر از گفتن و گل شنفتن

يه نوبت اين ورا صفا بيارين

قدم رو تخم چشم ما بذارين

دوساعت اين جا بمونين چي مي‌شه؟

يه شب رو بد بگذرونين، چي‌مي‌شه؟

بد كه مركب نمي‌شه، عزيزم

يه‌شب كه صدشب نمي‌شه، عزيزم

نم نداره شهري كه شط نداره

ديكته ننوشته غلط نداره

كنايه زيرلبي نباشه

خدمت‌تون بي‌ادبي نباشه

خداگواهه نقل دريوزه نيست

نقل تعارفات هر روزه نيست

تو دل ما، اگرچه تنگنا هست

براي هركي توش بشينه، جا هست

تو هم بيا تو قلب ما صفا كن

برا خودت يه گوشه دست و پاكن

خداكنه حاجت تون رواشه

دست به خاكستر مي‌زنين، طلا شه

****

دنيا عجيب و بي‌دروپيكره

بپا كه شصت پات‌تو چشمت نره

عروسكا عاشق پولت مي‌‌شن

دولا بشي سوار كولت مي‌شن

طالب عشق موندگاري عزيز

يه عمره بي‌خود سركاري عزيز

تو صحبت و حرف و كلوم عاشقن

اينا فقط تا لب بوم عاشقن

حتي اگر يه روزي پاش بيفته

اين قدشم جون تو حرف مفته

تب كني اينا كه بهت ور مي‌رن

هركدوم از يك‌طرفي درمي‌رن

الان عزيز جون و نور چشمي

دو روز ديگه، چه كشكي و چه پشمي؟

يخت نگيره، باطلت مي‌كنن

اينا كه چسبيدن، ولت مي‌كنن

جون تو هيچ چي بارشون نيست عمو

وفا مفا توكارشون نيست عمو

اگر بيفتي توي چاله چوله

اينا مي‌رن اتل متل‌توتوله

تا عسلي اينام برات زنبورن

به فوت مي‌آن به باد مي‌رن اينجورن

****

دوباره كار طنزمون به غم خورد

يه دفعه حالم از خودم به هم خورد

چقدر آه و ناله و دريغا

چقدر بدنوشتن از رفيقا

گلايه مثل آدماي ابله

اونم به اين تلخي و بي‌خودي... اه

بساطمون عين برنج شفته است

يكي دو روزه حالمون گرفته است

يكي يه چيزي گفت و مام گرفتيم

رومون سيا، حال شمام گرفتيم

جسارتاً شعرم اگه غمين بود

به قول خواجه خاطرم حزين بود

دعا كنين كه حالمون خوب بشه

تا شعرمون يه ريزه مرغوب بشه

                                                                                                                                                                                                                                                                         ابوالفضل زرویی

حالا چند ماه ديگه رفتى،مگه چطو ميشه؟!
يكى جات مياد اونم يه چيزى مثل تو ميشه

امّا نه،پاشو كه تو اتاق كارش مى ذاره
با يه دستور تو اتاق هر چيه فورى نو ميشه

حق داره،خسته ميشه!همين يه دستور مى دونى...
خيلى يه! پس مى ره روى صندليش ولو ميشه!

قوم خويشاش با يه خبر از توى يك كميسيون
هر چى كه ريال دارن فردا همه ش يورو ميشه

اولش دون ميكارن ، همينكه رفتن روى كار
هر چى باشه سر راهشون همه ش درو ميشه

توى اين مملكت از قديم همينجورى بوده
چيزى طورى نميشه ، وقتى ميشه يهو ميشه

مبتداش ، خيلى مهم نيست چى بوده شام شبش
تو خبر شام شبش يه لقمه نون جو ميشه

اين كه بد نيست كه به يمن قدمش هر كى مياد
حتى آبدارچى هاشم ماشيناشون موسو ميشه

بى دليل نيست كه تموم ميزاشون كشو داره
هر كسى چيزى ميشه از تو همين كشو ميشه

خداييش...خيلى كار سختى يه حتى اين كشو
وقتى كه ، روزى هزار دفعه عقب جلو ميشه!

آخه اين چه حقى يه تو دنيا چند نفر دارن؟!
هر چى ملت ها مى گن با رأى شون وتو ميشه

هر جا كه برو بيا باشه درش تخته ميشه
هر جا هم تخته بوده جاى بيا برو ميشه!

يه الو كافيه...هر چى دوست دارن عوض بشه
آدمم كه مى شنوه دلش پر از الو ميشه

مردم بيچاره هم گاهى خوشن به اين چيزا
اوباما جايى سخنرانى داره كه هو ميشه

اينجورى پيش بره برمى گرده آدم توى غار
پوشش پيش و پسش دوباره برگ مو ميشه

اگه مردم نخوانت ، بالا برى...پايين مياى
حواست باشه!بگم؟!بذار نگم چطو ميشه!

ناصر فیض