همين جا ما جدالي مختصر با «اوباما» كرديم                  و شايد خاطر خوانندگان باشد، چرا كرديم

سخن گفتيم از طبلي كه دائم روش مي‌كوبيد        به سهم خويش از اين بابت هياهو بي‌صدا كرديم

كسي كه صاحب نوبل شده، از جنگ مي‌گويد؟!       بسي لعنت به جنگ و نوبل و اين چيزها كرديم!

و فرموديم آن نوبل بخورد تو سرش، بلكه                   بفهمد ما چرا شاكي شده، غوغا به پا كرديم

ولي اين هفته خوشبختانه اوضاع جهان قدري                شده طبق پسند و آرزوهايي كه ما كرديم

تصور مي‌كنم شعر مرا خوانده است اوباما                         خجالت برده از آن رازها كه برملا كرديم

پذيرايي نمود از دلبر صاحب كليد ما                                   كه با امّيد ايشان را روانة امريكا كرديم

زده زنگي به «روحاني» و گفته آنچه مي‌داني          از اين موضوع خوشحاليم و مقداري صفا كرديم

لهذا اكثر مردم از اين اوضاع خرسندند                      و از خوشحالي مردم، كمي شكر و دعا كرديم

در استقبال «روحاني» ز هر طيفي بگويي بود           رصد در اين ميان يك عده «دانشجونما» كرديم

همين عده كه مي‌گويند «خودجوشند» يا «خودسر»       به ما گفتند: مي‌آيي؟ وليكن ما ابا كرديم!!

يكي در آن وسط پرواز داده لنگه كفشش را              و ما هم كاملا خودجوش در آن كفش پا كرديم

توجه داشته باشيد استقبال اينگونه                                براي ما كه دنيا را به لبخند آشنا كرديم

شديدا افت دارد ضمنا اين را مي‌كند روشن                      اگرچه اهل تدبيريم، در اينجا خطا كرديم

اگر خودجوش يا خودسر، چنين كرديم بد كرديم                     غلط كرديم اگر رفتارهاي نابجا كرديم

گذشت ايام هوچي بازي و گردن كلفتي‌ها                     و ما در نطفه محكوم اين روال ناروا كرديم

ضرورت دارد امروزه همه ايران شود يكدل              همان طوري كه در اين سال‌ها نشو و نما كرديم

جهان غرب فهميده كه از تحريم اين ملت                نگردد عايدش چيزي؛ دري گر بست، وا كرديم!

به سعي و كوشش زحمت‌كشان تحريم را خنثي          نموديم و در اين مشكل توكل بر خدا كرديم

كنون كه غرب كوتاه آمده، خوب است در داخل          شود تقدير از آن كس كه در حقش جفا كرديم

اگر امروزه ايران است اندر موضع عزّت                   نبايد گفت: «هر چيزي اگر خوب است ما كرديم

وگر بد بوده پيش از اين، يقينا ديگران كردند»          چرا؟! چون اين چنين برخورد يعني كه ريا كرديم!

نمي‌گوييم آن چيزي كه از ما بر نمي‌آيد                         و اجرا مي‌كنيم آن وعده‌ها كه ادعا كرديم

نه در انكار هولوكاست كوشيديم چون بعضي                نه ديداري عبث با كومور و چاد و غنا كرديم

ظريف و هوشمندانه سخن گفتيم با دنيا                    اگر هم نرمشي كرديم در واقع به جا كرديم

مرد رند

خـــرکی گفت  بــا هنرمنـدی

قطع شد بیمه ی تو ، می خندی؟

نکند ای تو مفت تر از  مــن

پوستت  شد  کلفت تر از مــن؟

گر مرا کاه و یونجه قطع شود

سر ارباب  نــــذر  نطع شود

ور مرا قطع جو کند اربـــاب

بار او را می افکنم در   آب

می زنم جفتکی به چانه ی  او

که شود گم مسیر خانه ی   او

آنچنانش بر افکنم  بنیـــاد

که کند رَبّ و ربّ خود را  یاد

نکند ای رفیــق دلشـــــادم

خر تویی و من آدمیـــــزادم؟

گر تو از هفت دولــت آزادی

پس چرا زیــر دولتی   زادی؟

تو به تدبیر و با امید خوشی

یا به یک دسته ی کلید  خوشی

من به خر غلت خویش خشنــودم

اوّل و آخــــرش خری  بــودم

چشم  شهلای من کســـی بندیـد

که شود کـــور زآب مرواریـد

آدمیــــزاد مجمع الامــراض!

گر شوی خـــر رها کنی اغراض

خــــر اگر می شدی ملال نبود

و غــــرور تو پایـمال نبود

شاد بودی چو ما و خوش بودی

همه بی اعتنـــا به هش بودی

ای خوشا من که عرّ وتیز کنـم

چون تو کی روی بر مجیز کنم؟

دیگرانی که چون تو می مویند

در شگفتم که از چه می گویند:

وعده ها داده و خــرم کردند

از کلاهی کـــه بر سرم کردند

خر نه همچون شما فریب خـورد

جو به یکسو نهاده سیب خـورد

گفت صاحب هنر به او ای خــر

سرزنشها مکن مـــرا دیـــگر

هر چه ما می کنیم بی تقصیـر

همه زامّید هست و از تدبیــر

بر تو حسرت همی برم که خری

شاد و سرحال تر ز هر بشـری

ای خوش آن آدمی که در گیتی

اوّل اخر بـــود در ِ پیتــی

کبک نامد که همچو زاغ  رود

کرّه خر آمـــد و الاغ   رود

هی هنرمند گفت و هی نالیـد

گوش خر را گرفته  می مالید

آنقدر گفت تا که رفت ازدست

نرّه خر چشم و چانه اش رابست

تلفن کرد بعد با اورژانــس

که هنرمند آدمی بــدشانــس

رخت بربسته از جهان اینجـا

رفته در جمع مردگان  اینجا

با خود آرید نعش کش فـوری

که نماند زمین همین طـوری

ببریدش به سوی گـــورستان

آدرس : قطعه ی هنــرمندان

بسپارید در دل لحــــــدش

که نگندد چو میوه ای جسدش

نرّه خر چون پیام خود راداد

با دلی تنگ و خـاطری ناشاد

هنر مرد مــرده را بستــود

ضرطه ای دادوجای خود بغنود

عباس خوش عمل کاشانی

پاييزان...!

هوا سرد است!
به روى بينى‏ام از سقف منزل مى‏چكد باران،
زمين يخ، دست يخ، پا يخ، كمر يخ، سينه يخ، دل يخ
غلط كردم اگر هنگام گرما "اوخ و اَخ" كردم
خدايا!
پاك، يخ كردم!
   
×××
 
چراغى دارم اى ياران
كه هر سالى در اين ايام بارانى
زمن چيزى عجايب‏ناك و هشت الهفت! مى‏خواهد
چراغم، "نفت" مى‏خواهد!
چراغى مانده از اجداد من باقى
- الا يا ايها الساقى! -
دمش سرد است و آهش گرم
اما حيف، خاموش است!
 
 ×××

الا اى مرد نفتى، مرد روغنمال چركين جامه، در بگشا!
منم، من! مرد سرما خورده بى‏حال
منم، من! مرد هالوى كوپن‏دار مشنگ بيخودى خوشحال!
نباشد بشكه‏ات خالى، زبانم لال!
 
 ×××

هوا سرد است و جانسوز است
يكى مى‏گفت:
"روز اول هر سال
نوروز است
- و گرما مى‏رسد از راه..."
صد و سى روز و اندى مانده تا نوروز
صد و سى روز طاقت سوز
به فكر نفت بايد بود - از امروز!
 
 ×××

على از من كتاب و كيف مى‏خواهد
حسن كفش و ثريا دامن و مهرى جهاز و اصغرى قاقا!
زنم از من لباس پشمى و زربفت مى‏خواهد
در اين احوال وانفسا
چراغم نفت مى‏خواهد!
 
 ×××

ستايش باد خياطان ايران را
كه ارزانى به ما بيچارگان كردند
تنبان را
مربا، لوله قورى، صنوبر، طبل تو خالى
الك، دفتر، سماور، اشك!
يعنى كشك!
خداوندا!
دلم، غمگين و لرزان است و پر درد است
وزير نفت و بنزينا!
هوا سرد است!

باز ظــــهر آمد و ما سیب زمینی  داریم

بر بری با دو سه تا سیب زمینی  داریــم

ازهمان وقت که مرغ از سر این سفره پرید

جای آن تخم طلا سیب زمینی داریم

من که کلا کپـــــی  سیب زمیــنی شده ام

بس که هر روز غـذا  سیب زمینی داریم

می روم  دوش بگیـــرم که زنم می گوید

مصطفی زود در آ سیــــب زمینی داریم

از سر مِهــر دو تا مشت به در می کوبد

که کجایی دِ  بیا سیب زمیـــــــنی داریم

راه و بی راه، صـــدا می زند آیا مُردی

سفره را چیـــده ام آ سیب زمینی داریم

جیغ او در همه ی جمجمه ام می پیچد

که غدا یخ شده هان سیب زمینی داریم

جمعه یک سر به رفیقم زدم و وقتی که

پاشدم، گفت کجا سیب زمیـــــنی داریـم

خانه ی عمه  که بودیم  تعارف می کرد

که بمانــــید شما، سیـــب زمیــنی داریم

باجناقم افه می آمد و می گفت که ما

تخم مرغ و کره با سیب زمینی  داریم

دخترم گفت که من قیمه پلو می خواهم

علتش چیست ؟ چرا سیب زمینی داریم

گفتم  ای دخترکم برهه ی ما حساس است

تا چنین است لذا سیب زمینی داریم

حرف از آینده ی خوبی است ولی تا آن وقت

ما فقط اشکنه یا سیب زمینی داریم

مصطفی مشایخی

کو راه فرار اقتصادی                    از زیر فشار اقتصادی

یک گردن خرد و خسته دارم             با این همه بار اقتصادی

در بدو جوانی از من زار                 در رفته زوار اقتصادی

فریاد ز قبض و قسط و موجر           دل! ای لت و پار اقتصادی

تا قبض رسد به دستمَ، انگار              نیشم زده مار اقتصادی!

تنها نه منم چنین گرفتار                  خیل است خمار اقتصادی

از پیر و جوانمان در آورد                    اقساط دمار اقتصادی

این زندگی دو روزه ما را                  آویخت به دار اقتصادی

اهل ادب و هنر همیشه                     ماند به حصار اقتصادی

ماندم که چه بی بخارهایی                  دارند بخار اقتصادی

ای مطرب عشق، عشق کافی است           بنواز سه تار اقتصادی!

بیکار نمان، بیا و بگذار                            ما را سر کار اقتصادی

با وعده بیا که کرده عادت                       گوشم به شعار اقتصادی

یارب چه شد آن هزار میلیارد                  در گرد و غبار اقتصادی؟!

به به که فلک چه ماستهایی                      دارد به تغار اقتصادی

عرض ادب و سلام داریم                        ای یکه سوار اقتصادی!

مثل زن حامله عزیزان                              دارند ویار اقتصادی

در مکتب روزگار خواندم                             درس بسیار اقتصادی

بابای کسی که آب و نان داد                             او دارد انار اقتصادی

در نزد خدا فقط مساوی است                        دارا و ندار اقتصادی

حتی شده عشق و عاشقی هم                    یک جور قمار اقتصادی

کافی است جناب ترک میرزا...                   این داد و هوار اقتصادی!

مهدی دانش